- nafile
- عبثنافلة
Türkçe-Arapça Sözlük. 2009.
nafile
Look at other dictionaries:
nafile — sf., Ar. nāfile 1) Yararsız 2) is., din b. Fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç 3) zf. Boşuna, boş yere Avukata söyle, nafile beklemesin. R. H. Karay Birleşik Sözler nafile namazı nafile yere … Çağatay Osmanlı Sözlük
nâfile — (A.) [ ﻪﻠﻓﺎﻥ ] 1. boşuna. 2. nafile namazı, farz dışında kılınan namaz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
nafile yere — zf. Boş yere, boşu boşuna Ekseriyetle hep şahsi hesaplardan gizlenen bu sebepleri, nafile yere böyle yükseklerde ararız. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
NAFİLE — Fık: Farz ve vâcibden gayrı mecburiyet olmadığı hâlde yapılan ibadet. Fazladan yapılan iş. * Menfaatli olmayan. Ziyâdeden olan. * Torun. * Ganimet malı. Bahşiş. Atiyye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
nafile namazı — is. Sevap kazanmak amacıyla farz ve vacip namazları dışında kılınan namaz … Çağatay Osmanlı Sözlük
gafile kelam, nafile kelam — aymazlara söz kâr etmez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
NEVAFİL — (Nâfile. C.) Farz ve vâcib olandan başka ibadetler. Nâfile (yani sevab için kılınan) namaz veya tutulan oruçlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TETAVVUAN — Nafile olarak, nafile tarzında … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNTEFİL — Nâfile namaz kılan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTENEFFİL — Nâfile namaz kılan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TENEFFÜL — Nâfile namaz kılma veya oruç tutma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
